ДОФФА

тж. ДОФА

Кæсæгтæ, кæфтæ æмæ цæугæдæтты иннæ цæрæгойты бардуаг. «Кæсæгтæ, уырд – уыдоны бардуаг у Доффа, – дзырдта-иу Куырттаты Хидыхъусы цæрæг Цæгæраты Созырыхъо. – Кæсаг ахсынмæ исчи куы фæцæуы, уæд ын йæ мад йемæ хæссынæн æртæ чъирийы скæны æмæ дзы доны был скувы: «Доффа, доны был дæн, донæй цы хай агурын, уымæй хайджын куыд уон, уыцы арфæ мын ракæн!» (Дзиццойты Юри, «Фидиуæг», 1988, № 9) Стæй дзы ацаходы æмæ чъиритæ доны бакалы. Уыдонæй цы кæсæгтæ саходой, уыдон, зæгъы, мæ хардз куыд фæуой, афтæ! Стæй хæдзармæ кæсæгтæ куы æрхæссы æмæ сæ куы сфыцы, уæд хæрыны агъоммæ скувы: «Доффа! Дæ фосæй дын физонæг скодтон, æмæ дын бирæ куыд уой, уыцы арфæ дын Стыр Хуыцау ракæнæд! Махæн дзы хай куыд дæттай, уыцы арфæ та махæн ракæн!» Дæллагхъæуккаг Уаниаты Хъауырбег та куыд дзырдта, афтæмæй кæсæгты, мæргъты паддзах уыди Доффа. Куырттаты комы Лæцы хъæуы Нартимæ цард (ам ис Нарты Ныхас дæр). Базыртæ йыл уыди, тæхгæ кодта. Лæг уыд, дзургæ кодта иронау, Нарты æвзагæй, фæлæ иуафон атахти. Кæсæгтæм цыдæр æвзагæй дзырдта, æмæ-иу йæ ныхасмæ æрæмбырд сты. Исты кадджын уазæг-иу æм куы уыд, уæд уымæн лæвæрдта сæ егъаудæрты. Кæфтæ дæр Доффамæ уыдысты. Базыртæй мæргътæм тахт, кæсæгты та доны æмбырд кодта.

кæс «АРВЫ ДУАР»-Ы СÆРГÆНДТÆ